Rechts zit een Indonesische vrouw met een wan, een mand om het kaf van het koren te scheiden, en een rijstmesje. Zij staat voor de traditionele manier van landbouw. Met de rijstbouw in de archipel werd goed geld verdiend; in de Noord-Hollandse Zaanstreek verrezen een aantal rijstpellerijen. Het Koloniaal Instituut moest de kennis over onder andere de rijstproductie vergroten, zodat er meer kon worden verbouwd, verkocht en geëxporteerd. Afgaand op de voorstelling gebeurde dit met tomeloze inzet en onder leiding van de Wetenschap, de goddelijke figuur in het midden waarop zowel de vrouw als Mercurius hun blik hebben gericht. Wederom zijn hier de verhoudingen uit die tijd duidelijk: het mannelijke, actieve en intellectuele Europa heerst over het vrouwelijke, passieve en traditionele Indië.